Czym jest depresja?
Diagnoza depresji zakłada minimum dwutygodniowe aktywne występowanie pięciu lub większej liczby wymienionych poniżej objawów:
- obniżony nastrój utrzymujący się przez większość dnia (ludzie często mówią, że czują się smutni, przygnębieni, rozdrażnieni albo mają chandrę)
- utrata przyjemności i zainteresowania aktywnościami życia codziennego
- utrata ochoty na jedzenie, z czym wiąże się spadek masy ciała lub zwiększony apetyt, a co za tym idzie zwiększona masa ciała
- problemy ze snem - bezsenność lub nadmierna senność
- brak energii, osoby często mówią: jestem znużony, czuję chroniczne zmęczenie
- pobudzenie lub spowolnienie psychoruchowe
- obniżone poczucie własnej wartości
- problemy z koncentracją uwagi
- pojawiające się myśli związane z odebraniem sobie życia
Osoba, która zauważa u siebie takie symptomy doznaje cierpienia, a jej funkcjonowanie społeczne, zawodowe ulega upośledzeniu. Ważne jest przed stwierdzeniem depresji wyeliminowanie innych powodów, które mogą wpływać na nasz stan psychofizyczny tj. choroby lub zażywanie substancji psychoaktywnych.
Czynniki ryzyka depresji
Płeć żeńska - dwukrotnie częściej depresja dotyka kobiety
Temperament- czynnikiem ryzyka jest nasilony neurotyzm
Środowiskowe - niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa i okresu dorastania
Genetyczne i fizjologiczne - istnieją dowody na to, że predyspozycje do depresji mają podłoże genetyczne (do 3% częściej niż w ogólnej populacji)
Niektóre choroby somatyczne, np.: urazy czaszki, cukrzyca, udary, choroby nowotworowe, choroby tarczycy
Sytuacje silnie stresogenne i duże zmiany życiowe: rozpad związku, śmierć bliskiej osoby, traumy, utrata sprawności fizycznej, emigracja, przejście na emeryturę
Opis przypadku depresji
Natalia wcześniej była bardzo aktywną osobą, lubiła spotkania towarzyskie, chodziła kilka razy w tygodniu na siłownię. Była zaangażowana w swoją pracę. Jednakże od ponad czterech miesięcy odczuwała chroniczne przygnębienie, miała problem z zaśnięciem. Kładła się do łóżka o 22, ale potrafiła zasnąć dopiero około 2 w nocy. Rano często miała trudność z podniesieniem się z łóżka i rozpoczęciem dnia. Kiedy w końcu udawało jej się podnieść, stale odczuwała brak energii i motywacji, co wcześniej nie miało miejsca. W pracy miała problemy z koncentracją uwagi, nie potrafiła skupić się na swoich nawet podstawowych czynnościach. Ciągle odczuwała smutek, którego przyczyny nie potrafiła określić. Jedyne, o czym marzyła, to o powrocie do domu i zaszyciu się pod kocem. Przestała chodzić na siłownię, nie sprawiało jej to już żadnej przyjemności. Zaczęła także unikać przyjaciół, czując, że jest tylko dla nich balastem. Coraz częściej myślała o sobie w sposób negatywny: "jestem nic nie warta", "jestem beznadziejna". Świat poza domem zaczęła odbierać jako niebezpieczny, a jej myśli o ludziach krążyły wokół tego, że są źli, oceniający, niesprawiedliwi i krzywdzący. Straciła apetyt, nie odczuwała głodu ani przyjemności z jedzenia. Nie chciała żyć, miała poczucie porażki, bycia balastem dla swoich najbliższych. W domu nie potrafiła przecież wykonać codziennych czynności, takich jak sprzątanie czy gotowanie. Mimo że zmuszała się do ich wykonania, to po pięciu minutach kładła się i leżała, płacząc, z głową pełną smutnych myśli krążących wokół tego, że do niczego się nie nadaje. Po namowach męża zwróciła się po pomoc do psychoterapeuty. Po konsultacji z lekarzem rodzinnym i wykonaniu podstawowych badań, wykluczających inne choroby stwierdzono nastrój depresyjny.
Terapia depresji (online)
Rekomendowaną i gruntownie przebadaną pod kątem skuteczności formą terapii depresji jest terapia poznawczo-behawioralna, którą prowadzimy w naszej pracowni online. W trakcie psychoterapii Klienci uczą się wydobywać myśli, emocje, objawy z ciała i zachowania, które mają wpływ na wzmacnianie nastroju depresyjnego.
Umiejętność wyodrębnienia ww. czynników, leżących u podstaw nastroju depresyjnego, jest pierwszym krokiem do skutecznego radzenia sobie z nim. Kolejne kroki to zwiększanie świadomości metapoznawczej oraz rekonstrukcja poznawcza i walka ze zniekształceniami poznawczymi, a także stopniowa aktywizacja, redukcja zamartwiania się i praca nad samooceną.